RACHUNEK SUMIENIA RODZICÓW PRZYGOTOWUJĄCYCH SIĘ DO PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ

1 2 MIEJSCOWOŚĆ DN ………… 3 RACHUNEK NR………
5 RACHUNEK CAŁKOWY 51 CAŁKA NIEOZNACZONA W RACHUNKU RÓŻNICZKOWYM
……………………… DN ………………… (MIEJSCOWOŚĆ) (DATA) RACHUNEK NR …… Z

DOKUMENT DOTYCZĄCY OPŁAT BANK SPÓŁDZIELCZY W ŚRODZIE WIELKOPOLSKIEJ RACHUNEK
MARCIN SALAMAGA © RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA I STATYSTYKA – WYBÓR
RACHUNEK ALGEGRAICZNY INSTRUKCJA DLA UCZNIA OTRZYMUJESZ DO ROZWIĄZANIA

Rachunek sumienia rodziców

przygotowujących się do Pierwszej Komunii Świętej

swojego dziecka


Rachunek sumienia jest waszą modlitwą z Bogiem i nie powinien kojarzyć się wam ze szkolnym odpytywaniem. Zapewne wiele z grzechów tu wymienionych nie popełniliście osobiście, ale inni obrazili nimi Boga i trzeba za te wszystkie grzechy Go przeprosić. Te grzechy, które się wam zdarzyły, zapamiętajcie i wyznajcie kapłanowi w konfesjonale. Szczerze przeproście za nie Pana Boga. Pamiętajcie, kiedy Syn Marnotrawny powrócił do swego ojca, ten przyjął go do domu z radością, miłością i wszystko mu przebaczył. Bóg tak postępuje z grzesznikami, którzy wracają do Niego!


Czy w mojej rodzinie Bóg jest na pierwszym miejscu?

Czy pamiętam, że nasze dziecko jest nam podarowane przez Boga, czyli nie stanowi naszej własności?

Czy wypełniam złożone na Chrzcie Świętym przyrzeczenie o wychowywaniu dziecka w wierze katolickiej?

Czy posiadam i rozwijam swoją relację z Bogiem i wiarę?

Czy moje dziecko wzrasta w atmosferze wzajemnej miłości w rodzinie?

Czy pielęgnuję relację małżeńską?

Czy dbam o jedność małżeńską?

Czy nie umniejszam roli współmałżonka w oczach dziecka?

Czy uczę swoje dziecko modlitwy? Czy modlę się razem z nim?

Czy uczę dziecko odróżniać dobro od zła?

Czy rozmawiam z dzieckiem o Bogu i wierze?

Czy prowadzę swoje dziecko do kościoła? Czy wyjaśniam dziecku co oznaczają poszczególne części Mszy Świętej i jak należy się zachowywać podczas nabożeństwa?

Czy w mojej rodzinie modlimy się wspólnie?

Czy nie gorszę dziecka swoim słowem, czynem, zachowaniem?

Czy nie wymagam od dziecka czegoś, co sam nie zachowuję?

Czy uczę dziecko w codziennych sytuacjach i konfliktach „sztuki miłości” (przebaczenia, ofiarności, poszanowania słabszych)?

Czy posyłam swoje dziecko na lekcje religii, pamiętając jednocześnie, że katecheza nie zastąpi przekazywania wiary w rodzinie?

Czy współpracuję z katechetą w rozwoju religijnym dziecka?

Czy nie uczę dziecka lekceważenia lekcji religii?

Czy włączam się w przygotowanie dziecka do Pierwszej Komunii Świętej podczas katechizacji?

Czy uczestniczę w nabożeństwach i spotkaniach przygotowawczych do Pierwszej Komunii Świętej?

Czy troszczę się o to, aby dziecko posiadało symbole religijne: łańcuszek z krzyżykiem/medalikiem, różaniec, książeczkę do nabożeństwa?

Czy uczę dziecko korzystać z książeczki do nabożeństwa, różańca, itp.?

Czy uczę dziecko, że Komunia Święta to spotkanie z żywym Jezusem w Sakramencie Eucharystii?

Czy nie traktuje Pierwszej Komunii Świętej dziecka tylko jako okazję do hucznej imprezy, pomijając wymiar duchowy tego wydarzenia?

Czy pamiętam, że strój dziecka przystępującego do Pierwszej Komunii Świętej powinien być odświętny, ale bez zbędnego przepychu?

Czy swoim zachowaniem nie sprawiam, że dziecko zatraca sens uroczystości Pierwszej Komunii Świętej?

Czy pomagam dziecku w przygotowaniu do pierwszej spowiedzi świętej?

Czy sam spowiadam się regularnie dając dobry przykład dziecku?

Czy traktuję Pierwszą Komunię dziecka jako okazję do odnowienia osobistej przyjaźni z Chrystusem eucharystycznym?

Czy modlę się za swoje dziecko?

Czy uczę dziecko miłości bliźniego?

Czy uczę dziecko włączania się w życie wspólnoty parafialnej?

Czy nie mówię przy dziecku źle o Bogu, Kościele, osobach duchownych?

Czy uczę dziecko szacunku dla osób duchownych, katechetów?

Czy jestem cierpliwy i wyrozumiały w stosunku do dziecka?

Czy jestem konsekwentny i wymagający w stosunku do swojego dziecka?

Czy właściwie kształtuję sumienie dziecka?

Czy włączam  w przygotowanie do uroczystości Pierwszej Komunii Świętej także pozostałych członków rodziny: rodzeństwo, dziadków, rodziców chrzestnych, itd.?

Czy uczę dziecko posłuszeństwa?

Czy włączam dziecko w obowiązki domowe, stosownie do jego wieku i możliwości?

Czy zachęcam dziecko do czytania czasopism religijnych dla dzieci?

Czy uczę dziecko uczestnictwa w nabożeństwach okresowych: Roratach, Drodze Krzyżowej, nabożeństwach majowych, itp.?

Czy uczę dziecko wdzięczności?

Czy upominam dziecko z miłością?

Czy nie rozpieszczam swojego dziecka prezentami? Czy nie sprowadzam uroczystości Pierwszej Komunii Świętej do obdarowywania drogimi prezentami?

Czy pamiętam o przygotowaniu pamiątek religijnych dla dziecka z okazji Pierwszej Komunii Świętej (krzyżyk, Biblia, obraz, itp.)?

Czy jeśli nie mogę wspólnie z dzieckiem przystąpić do Komunii Świętej, ponieważ nie mogę  otrzymać rozgrzeszenia z różnych przyczyn, (np. życie w związku niesakramentalnym), wyjaśniam dziecku tę sytuację i nie bagatelizuję jej?

Czy zawierzam swoje dziecko i Jego życie Bogu i Maryi?

Czy umożliwiam dziecku ustawiczny rozwój duchowy i pragnę doprowadzić je do dojrzałego życia chrześcijańskiego? Czy niczego w tym względzie nie zaniedbuję?

Opracowała : Magdalena Pawełczyk

http://dobraspowiedz.pl/rachunki-sumienia/rodzicow-dziecka-przed-pierwsza-komunia-swieta/


Pan Jezus jedzie do Jerozolimy. Niedzielą Palmową zaczął Pan Jezus Wielki Tydzień. Wielki - znaczy najważniejszy ze wszystkich tygodni roku. Wielki Tydzień składa się z siedmiu Wielkich Dni: zaczyna się Wielkim Poniedziałkiem, a kończy - Wielką Niedzielą. Na ten Wielki Tydzień czekał cały świat, a na ziemi wszyscy ludzie. W Wielkie Dni Wielkiego Tygodnia Pan Jezus przygotowuje się do najważniejszych wielkich czynów swojego życia.
W Wielki Czwartek spożywa kolację ze swoimi uczniami - Apostołami. Na tej kolacji daje im władzę, by zamieniali chleb i wino w samego Pana Jezusa. Na to może pozwolić tylko Pan Jezus!
W Wielki Piątek bardzo cierpi w więzieniu, a potem niesie krzyż na Kalwarię i tam pozwala się ukrzyżować.
Robi to dla nas! Swoim cierpieniem przeprasza Pana Boga za nasze złe uczynki. Umiera na krzyżu, ponieważ nas kocha!
W Wielką Sobotę Pan Jezus leży w grobie. W naszych kościołach są budowane bardzo ładne groby. Ludzie przychodzą do grobu Pana Jezusa i dziękują Mu za to, że oddał Swoje życie za każdego człowieka, że przeżywał tyle smutnych dni. W grobie Pan Jezus czeka na Swoje Zmartwychwstanie.
Pan Jezus zmartwychwstaje w Wielką Niedzielę - w Niedzielę Wielkanocną. Tę wiadomość przynoszą trzy kobiety - trzy "listonoszki" Pana Jezusa. Idą do grobu, ale tam Pana Jezusa już nie ma! On żyje! Przybiegają z tą radosną nowiną do Apostołów i mówią: Grób jest pusty! Pan Jezus żyje!
Niedziela Wielkanocna jest najważniejszą Niedzielą, jest Największą Niedzielą. W tę Niedzielę spotykamy się z żywym Panem Jezusem.
Rano rozlegają się dzwony. Ludzie idą do kościoła. Ksiądz niesie Pana Jezusa w złotej monstrancji. Ministranci niosą figurę Pana Jezusa, który trzyma czerwoną chorągiewkę. Żywego Pana Jezusa przypomina duża świeca. Na tej świecy jest pięć czerwonych krążków: te krążki symbolizują rany Pana Jezusa: dwie po gwoździach na nogach, dwie po gwoździach na dłoniach i jedna po przebiciu boku. Zmartwychwstałego Pana Jezusa przypomina także krzyż z czerwoną stułą. Wszyscy się cieszymy i mówimy tak jak trzy kobiety:
Pan Jezus zmartwychwstał!
Pan Jezus jest żywy!
Pan Jezus jest wśród nas! Cieszmy się! Alleluja!
W Wielką Sobotę pójdziesz do kościoła z koszykiem wypełnionym jedzeniem, z tzw. święconką. W koszyczku będzie baranek z czerwoną chorągiewką. On wyobraża żywego Pana Jezusa. Barankiem nazywają Pana Jezusa dobrzy ludzie - prorocy. Poświęconego baranka postawisz w domu na środku stołu: On przypomina, że żywy Pan Jezus jest w Twoim domu, w Twojej rodzinie. Obok będą leżały pisanki - kolorowe jajka. Symbolizują życie. Podczas śniadania wielkanocnego zjesz z całą rodziną kawałek święconego jajka. Popatrz wtedy na baranka i powiedz Panu Jezusowi: Panie Jezu, umarłeś, ponieważ mnie kochasz. Wstałeś żywy z grobu, bo mnie kochasz. Jesteś z nami, bo nas kochasz. My też kochamy Cię, Panie Jezu!

BISKUP ANTONI DŁUGOSZ niedziela.pl/artykul/64382/nd/Wielki-Tydzienhttps://www.niedziela.pl/artykul/64382/nd/Wielki-Tydzien



RACHUNEK SUMIENIA RODZICÓW PRZYGOTOWUJĄCYCH SIĘ DO PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ

Jezu, ufam Tobie!

Miejsce pierwszego objawienia Jezusa Miłosiernego św. Siostrze Faustynie Kowalskiej, podczas którego otrzymała polecenie namalowania obrazu z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Płock, dnia 22 lutego 1931 r. Stary Rynek 14/18. 11.04 Niedziela Miłosierdzia Bożego.



RACHUNEK DO UMOWY ZLECENIA ZGODNIE Z ZAWARTĄ UMOWĄ ZLECENIA
RACHUNEK KOSZTÓW – MATERIAŁY POMOCNICZE DO ĆWICZEŃ STRONA5 M
RACHUNEK KOSZTÓW KRAJOWEJ PODRÓŻY SŁUŻBOWEJ IMIĘ I NAZWISKO KOSZTY


Tags: komunii świętej, do komunii, pierwszej, komunii, sumienia, rachunek, świętej, rodziców, przygotowujących