DEATH CANNOT STOP TRUE LOVE ALL IT CAN DO

  FOR DEATH PRIOR TO 01061959 ADMINISTRATION (INTESTATE)
DEATH DYING & BEREAVEMENT ANSWERS (16) 1
Form a Notification of Child Death

Title Neonatalinfant Death Report Form Developed by Prof
051030-death_penalty
157 THE DEMISE OF “BRAIN DEATH” IN BRITAIN DAVID

Hindi ko masasabing ang love story ko ay ang pinaka maganda sa mundong ito


Death cannot stop true love; all it can do is delay it for a while. This is a story between Kurt and Jewel on how they live their life for an almost love story.



Almost a Love Story

By Katrina Optina



Ang sabi ng marami, ang pag ibig daw ay parang nag-aantay ng isang masasakyang taxi. Kailangan mong mag antay ng may darating. Kung sasabay ka sa byahe niya, kailangan mong magbigay ng pera, at kailangan ka rin niyang suklian.


Pero ako, hindi ako sang-ayon sa mga sinasabi nila. Paano kasi, kung nakarating na kayo sa pupuntahan niyo? Hindi niyo ba naisip na kailangan nang umalis ng taxi? At kailangan na niyang magpatuloy sa kanyang byahe?


Paano ka nalang? Maiiwan ka kung saan ka bumaba?


At siya? Kailangang mag move on? Na parang walang nangyari?


Si Jewel. Simula nang mangyari ang trahedya sa aming buhay, hindi na niya ako pinapansin. Para akong hangin na lang na napapadaan sa kaniya.


Lumapit siya sa kung saan ako nakaupo. Nandito kame sa kusina ng condo na pinundar naming dalawa.


Jewel? Papansinin mo na ba ako?” pero nilagpasan niya lang ako at kumuha siya ng kape sa coffee maker at umupo sa upuan katapat ng inuupuan ko.


Nakatingin lang siya sa kawalan at mukhang malungkot yung mga mata niya. Pero hindi naman nabawasan ang ganda niya sa kanyang morning look. Kababangon lang kasi namin mula sa higaan. Magulo ang mahahaba niyang buhok at naniningkit pa ang kanyang magagandang mga mata.


Hindi niya parin talaga ako papansinin. Naaalala ko tuloy yung dati nung una siyang nagtapat sa akin.




Bes, may ibibigay ako saiyo.” Inabot niya sa akin ang isang letter. Letter na nagsasabi na. Matagal na daw siyang may gusto sa akin. Binasa ko yun sa harap niya at naisipang lokohin siya sa pamamagitan ng aking expression sa mukha.


Hmmm...” pero agad siyang nagpanic at nagsalita pagkatapos kong basahin yung letter niya sa akin.


Bes, mahal kita higit pa sa bilang bestfriend pero kung hindi rin yun ang nararamdaman mo~~” tinakpan ko yung bibig niya at nagsimula akong magsalita.


Bes, paano mo nasabing hndi rin yun ang nararamdaman ko? Mahal na mahal kita. Hindi ako magttyaga sa katulad mo kung hindi kita mahal, haha” biro ko sa kanya.


Tinanggal niya yung pagkakahawak ko sa kanya sa bibig, “Ang yabang mo ah! Seryoso ba yan bes?” tumayo ako sa kinauupuan ko at lumuhod sa tapat ng kinauupuan ni Jewel.


I, Cyril Kurt Sarmiento, loves the girl in front of me and promise to protect her and give her all my life, will you be my girl and lifetime partner, Jewel Ricafuerte?”


Tinitigan ko siya nun sa mukha at napakapula na yata ng kanyang mukha. Kaya pala sa limang taon naming naging mag bestfriend ay hindi ko siya nakitang nagka boyfriend at ni nagkagusto sa lalaki ay hindi ko rin napansin sa kanya, ako pala ang gusto niya. Akala ko nga nung una ay tomboy siya.


Pero imposible yun kasi nga napakaganda niya at napaka-hinhin. Napakabait at Napakamaasikasong kaibigan din yang si Jewel, hindi lang sa akin, pati na rin sa mga kaibigan ko at kaibigan niya. Kaya rin lalong napalapit ang loob ko sa kanya.


Hindi ko masasabing ang love story ko ay ang pinaka magandang love story sa mundong ito. Its a common thing to have a girl bestfriend this time. At yung girl bestfriend mo ay nagtapat sa iyo at swerte niyong dalawa dahil matagal mo na rin siyang gusto.


Pero isa lang ang masasabi ko nung araw na naging girlfriend ko siya. Sobrang saya ko at halos hindi mo matanggal ang ngiti ko sa aking mga labi hanggang sa pag tulog ko.


Nagkakilala kame ni Jewel nang mapadaan ako sa may lugar nila na kung saan ay bigla akong nabugbog dahil inabangan pala ako ng mga kaaway namin mula sa ibang school.


Tama ang nasa isip mo. 14 years old palang ako ay kasama na ako sa fratermity. Isa nga daw akong gangster sabi nila.


Bugbog na bugbog ako nung mga oras na yun. Alam ko yun dahil namamanhid na yung katawan ko nun at nahimatay ako at pagkagising ko ay nasa bahay na ako nila Jewel.


Dun ko unang nakilala si Jewel at ang mga magulang niya. Nag iisang anak si Jewel at sabik magkapatid. Napag alaman kong pareho kame ng pinapasukan ng school. Simula nun ay araw araw na kameng magkasama hanggang grumaduate kame at nagka trabaho. Dun nagsimula ang matagal pagkakaibigan namin at tuluyan niya akong napagbago.


Halos araw-araw ay magkasama kame. Magkasamang kumakain pag lunch. Magkasamang papasok sa school at magkasamang uuwi. Magkasamang gagawa din ng project and assignments.


Sobrang inspired ako nun kaya naman naging Suma- Cumlaude ako nung grumaduate ako nung college.


Nagdaan ang anim na taon sa amin. Tuloy-tuloy parin ang byahe ng pag iibigan namin. Minsan masaya, minsan naman ay may tampuhan. May kanya-kanya narin kameng carreer sa buhay at naging busy na rin kame sa mga trabaho namin.


Naging isang magaling siyang wedding planner at ako naman ay naging isang manager sa isang kompanya ng mga langis. OO. At the age of 25, naging manager na kaagad ako. At sapat na rin ang naipon ko upang magpakasal kameng dalawa.


Nandito kame ngayon sa may mamahaling restaurant nag didinner sa Penthouse ng isang hotel. Nirentahan ko ito upang isagawa ko yung pagppropose ko ng kasal. Excited ako nun at talagang pinaghandaan ko.


Jewel, there’s something I need to tell you.” Tumingin siya sa akin pagkatapos niyang sumubo ng pasta.


Jewel, I want you to be part of your life, legally and spiritually. Will you marry me?” tumingin siya sa inilahad ko sa kanyang box ng singsing na may diamond sa gitna.


Pero ilang segundo pa ay tinitigan niya lang ito. Kinuha ko yung singsing sa box at ilalagay sana sa mga daliri niya nang tabigin niya ang aking mga kamay.


Kurt I am sorry.”


Sorry for what Jewel?”


I cannot marry you right now..” napatungo ako at natulala sa sinabi niyang iyon. Nagflashback sa akin lahat lahat ng mga nangyari sa amin mula nung una kameng magkakilala.


Nung nagpropose ako sa kanya. Nung binigyan niya ako ng letter at nagtapat siya na mahal niya ako. Yung mga pasyal namin sa iba’t ibang lugar.


Tumakbo siya papalayo sa akin at sumakay ng Elevator. Tiningnan ko lang siya tumakbo pero dahil kailangan ko ng dahilan kung bakit ayaw niyang magpakasal sa akin ay sinundan ko siya. Naabutan ko pang bukas ung elevator kaya nakasabay ko parin siya sa elevator at kaming dalawa lang sa loob.


Baket Jewel?”


Kurt, Please give me some time. Give me my life back.” Hindi ko maintindihan yung life na sinasabi niya.


Give your Life back?” *TING* at bumukas ang elevator sa may basement parking lot. Lumabas si Jewel at nagsimulang maglakad.


Jewel, stop walking and talk to me!” Sigaw ko habang hinahabol siya. Nahawakan ko yung braso niya. Tumigil siya at humarap sa akin.


Talk to you?? Yan! Yan ang gusto mo lagi. TALK WITHOUT CONVERSING!” napatayo ang balahibo ko sa lakas at taas ng boses ni Jewel. Hindi ko siya maintindihan. Tiningnan ko si Jewel at nakita kong tumutulo yung kanyang mga luha sa pisngi.


Kurt, Magkasama tayo araw araw pero parang hindi kita paramdaman. Lagi tayong nag uusap pero parang hindi naman talagang conversation ang ginagawa naten. You are here, but we are not together. We are not talking but we are not really communicating, Hindi na kita maramdaman tapos ngayon magpapakasal ka sa akin? Ayokong magpakasal sa multo Kurt. Ayoko”


Multo? Demmet Jewel! Simula nung magkaroon tayo ng mga trabaho, I have promised that I’ll do everything para makaipon kaagad para mapakasalan ka at makabuo kaagad tayo ng pamilya. I want to be secured Jewel. I want to live a good life with you.” Ang pagpapaliwanag ko.


You always takes me for granted. You know how I miss you everyday. But everyday, I get used to it. Naiilang pa nga ako pag magkasama tayo ng dalawang araw sunod sunod eh.”

Nasaktan ako sa sinabi niya kaya naman binitawan ko yung mga braso niya, feeling ko nanlalambot yung mga tuhod ko nun. Tumalikod ako at nagsimulang maglakad.


Pinuntahan ko yung sasakyan ko at nagdecide na umuwi nalang sa apartment. Hindi ko ineexpect si Jewel na sumunod sa akin. Pero nagsalita siya.


Kurt, Its not really what I meant. I do wanna marry you but~~”


Tumigil ako at sumabat sa sasabihin niya.


~~but you dont really want to marry a guy like me.” Nagsimula ulit ako maglakad papunta sa kotse ko. Napakalungkot ko nun. Sumakay ako sa kotse ko pero surprised kasi si Jewel ay sumunod sa akin at sumakay din sa kotse ko dito sa gilid, sa passanger seat.


Kurt..”


I understand.” Kahit hindi ko naiintindihan kung bakit ayaw ni Jewel na magpakasal sa akin, I understand nalang. Ayoko naman kasi ng masyadong arguement.


Ganyang ugali ang ayaw ko sayu Kurt. You know there’s a problem, but you dont wanna talk about it. Ayoko ng ganyan Kurt.”


Nagsimula akong magdrive pero hindi ko pa rin siya pinapansin. Ganun kasi ang ugali ko. Ayaw na ayaw kong nagsasalita lalo na pag galit ako.


Ang pagsasalita ng galit ka ay parang pako na pinupukpok mo sa isang wood na kahit na tanggalin mo yung pako, eh magkakabutas parin siya. Katulad yan sa pagsasalita ko pag galit. Once na nakapagsalita ako ng hindi maganda at pag nawala na yung galit ko, kahit gusto ko na bawiin, hindi na pwede kasi mag iiwan at mag iiwan siya ng lamat.”


Sinasabi ko habang nagddrive kame. I cant believe that my proposal got nowhere but here. Arguing with her.


Kurt, hindi mo ba talaga ako naiintindihan?”


Hindi ako nagrerespond sa mga sinasabi niya. Hanggang sa nagsabi siya ng, “Stop the car.”


Demmet hindi pwede kasi nasa highway kame ngayon at baka madisgrasya kame pag biglang ihihinto yung kotse.


Kurt, what’s wrong with you, I said stop the car, merong truck na~~”



*eeengggggg*


The last time I know ay bumangga yung kotse namin sa isang truck at tumalsik kaming dalawa ni Jewel sa kotse. Basag yung windshield ng kotse. Duguan si Jewel pero ako, ok lang. Parang hindi ako nasaktan sa nangyari.


Isinakay si Jewel sa ambulansya at sumakay din ako upang samahan siya. Mabuti nalang at hindi rin siya nawalan ng malay pero umiiyak siya. Dalawa na ang tumutulo sa kanyang pisngi ngayon. Mga dugo at mga luha.


KURT!!! KURT!! Please dont leave me. I love you.” Pilit niyang sinasabi habang umiiyak siya. Hinawakan ko yung kamay niya.


Jewel, Im here I wont leave your side. I promise.”


Naconfine siya ng ilang araw at binantayan ko siya hanggang sa lumabas siya ng hospital. Wala na akong pakealam sa trabaho ko, sa kotse ko, sa lahat. Ang inportante ay lagi lang akong nasa tabi niya, pprotektahan siya. Un ung pangako ko sa kanya nung araw na maging kame.


Pero simula nang lumabas siya ng hospital, hindi na niya ako pinapansin. Napansin kong hindi na rin siya pumapasok sa office niya at nag oorganize ng mga dream weddings ng mga kliente niya.


Sunday ngayon at maaliwalas ang umaga.


Lumapit siya sa kung saan ako nakaupo. Nandito kame sa kusina ng condo na pinundar naming dalawa.


Jewel? Papansinin mo na ba ako?” pero nilagpasan niya lang ako at kumuha siya ng kape sa coffee maker at umupo sa upuan katapat ng inuupuan ko.


Nakatingin lang siya sa kawalan at mukhang malungkot yung mga mata niya. Pero hindi naman nabawasan ang ganda niya sa kanyang morning look. Kababangon lang kasi namin mula sa higaan. Magulo ang mahahaba niyang buhok at naniningkit pa ang kanyang magagandang mga mata.


Humigop siya ng kape at inilagay ang mga kamay niya sa kanyang mukha. Pagkatanggal niya ng kamay niya ay may nakita akong mga luha sa kanyang mga mata.


KURRTTTT!!! I SHOULD HAVE SAY YES!! DEMMET KURT!! I SHOULD HAVE SAY YES!!!”


Jewel andito lang ako sa harap mo,, nag aantay ako na kausapin mu ulit ako. Totoo ba yan? Gusto mo nang magpakasal sa akin?” napangiti naman ako sa sinabing iyon ni Jewel.


Pero ang nakapagtataka, baket umiiyak siya?


Kurt you promised me hindi mo ako iiwan. Oo prinotektahan mo ako pero iniwan mo ako! Kasalanan ko ito. I am so confused that time, but I am so sorry. Hindi ko inintindi na para sa akin pala ang lahat ng mga ginagawa mo. Masaya sana tayong dalawa ngayon. Huhuhu” Humahagulgol si Jewel ng todo. Hindi ko maintindihan ang mga nangyayari.


Hinawakan ko yung kamay niya ngunit tumagos lang yung mga kamay ko sa kamay niya. Hindi ko siya mahawakan.


Anung nangyayari!!!


Jewel whats happening! Baket ka umiiyak?! Bakit hindi mo ako pinapansin ng ilang linggo na? Baket hindi mo ako naririnig? Baket hindi kita mahawakan!!”


Hindi kaya....



*KRING!!! KRING!!*


Cellphone niya nagriring, sinilip ko at tumatawag yung mommy ko.


Yes mom, I already prepared everything including the Mass Card for the funeral. Yes, I’ll be there in 2 hours,” ibinaba ni Jewel yung cellphone at pumasok sa banyo.


Hinanap ko yung mass card na sinabi ni Jewel na prinipare nia. Nakita ko siya sa Lamesita sa may sala namin.


To my Love, Kurt:


God took you home to Heaven.
I begged you not to leave.
He has a place set aside for you,
And I am left to grieve.
I miss your gentle smile,
Your laugh and neverending love.
Please watch over me down here
From your new home up above.
My life has changed forever.
There is a hole now in my heart.
I will wait until I am called,
Then we will never part.

-Jewel



Totoo palang ang pag ibig ay parang pagsakay ng taxi. Sasakay ka at sasabay sa journey niya. Pero kapag dumating na kayo sa pupuntahan mo. Bibigyan mo siya ng love at in return, susuklian din niya iyon ng pagmamahal. Pero sana hindi katulad ng ordinaryong pagsakay mo lang ng taxi ang mangyari.


Kung may lubak, kumapit. Kung smooth naman ang daan, enjoy. Wag na wag mo rin i-take for granted ang mga bagay bagay habang nasa loob ka ng taxi. Pag masyadong malamig, make it warm, pero kapag mainit, magpalamig ka ng konti.


Hindi mo alam kung hanggang saan aabutin ang metro mo pero pag oras mo nang bumaba, kailangan mong bumaba at kailangan niyang mag move on. Kasi may byahe pa siya.


Naiintindihan ko na ang lahat. Namatay pala ako sa byahe naming iyon. Pero hindi pwedeng mamatay ang pagmamahal at pangako ko para sa kanya. I will watch her everytime and when she’s already called. We will never be apart again. My life with her on earth is Almost a love story.



A/N: Hello guys! Sa sobrang depressed ko, nakagawa tuloy ako ng one shot story. Sana magustuhan niyo. Vote lang kayo ah! Salamat mga siz at Bros!


16 GROWTH ARREST AND CELL DEATH INDUCED BY THE
1953DeathsB
38131 §3813—INTERIM BENEFITS FOR DISABILITY OR DEATH DUE TO


Tags: cannot stop, “i cannot, death, cannot