UCHWAŁA SEJMU RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ Z DNIA …………… 2015 R

Druk nr Projekt z Dnia Uchwała nr Rady Miejskiej
Uchwała nr 1 Pierwszej Rady Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
Uchwała nr 132021 Rady Instytutu Nauk Prawnych Wydziału Prawa

Uchwała nr 242016 Senatu Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku z
Uchwała nr 26 Pierwszej Rady Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
Uchwała nr 9 Pierwszej Rady Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach













Uchwała

Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej

z dnia …………….. 2015 r.

w sprawie upamiętnienia Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych



Art. 1. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej:

- mając na uwadze, że Dzień 1 marca jest szczególnym dniem w najnowszej historii Polski, a dokładnie 64 lata temu po długim i okrutnym śledztwie zamordowanych zostało siedmiu przedstawicieli IV Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość;

- upamiętniając to wydarzenie poprzez obchody dnia 1 marca jako Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych, wyraża wolę oddania hołdu setkom tysięcy żołnierzy podziemia niepodległościowego, którzy poświęcili swoje życie w walce o wolną Polskę, tysiącom z nich, którzy zapłacili najwyższą cenę ginąc na polu walki, w katowniach Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Głównego Zarządu Informacji Wojskowej oraz tym, którzy przeżyli stalinowski koszmar i przez kolejne lata dotknięci zostali represjami i szykanami ze strony służby bezpieczeństwa

składa hołd wszystkim żołnierzom podziemia niepodległościowego walczącym o wolną Polskę oraz dołoży wszelkich starań, by pomóc odnaleźć miejsca pochówku, dokonać identyfikacji i pogrzebać Żołnierzy Wyklętych ze wszystkimi przynależnymi honorami.

Art. 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.





















Uzasadnienie



Na przełomie listopada i grudnia 1943 r. odbyła się w Teheranie konferencja tzw. „Wielkiej Trójki”. Obecni na niej Franklin Delano Roosevelt, Winston Churchill i Józef Stalin porozumieli się, co do powojennego podziału wpływów w Europie. Zgodnie z ustaleniami teherańskimi Polska miała wejść w obszar wpływów Związku Radzieckiego, a wschodnia granica naszego kraju miała być utworzona w oparciu o tzw. linie Curzona.

W lutym 1945 r. ustalenia dotyczące Polski zostały potwierdzone. Zwycięskie mocarstwa wyraziły również zgodę na działania NKWD na tyłach Armii Czerwonej, które miały zapewnić bezpieczeństwo i spokój na terytorium Polski. Tym samym Churchill i Roosevelt zgodzili się na wprowadzanie systemu stalinowskiego w Polsce. Już w czerwcu 1945 r. w Moskwie odbył się tzw. proces szesnastu. Był to pierwszy z wielu pokazowych procesów przeciwko działaczom i żołnierzom Polskiego Państwa Podziemnego. Wśród sądzonych byli m.in. gen. Leopold Okulicki, ostatni komendant główny Armii Krajowej i Kazimierz Pużak. Generał Okulicki został skazany na 10 lat więzienia, ale nie przeżył pobytu w sowieckich kazamatach. Według sowieckiej wersji „Niedźwiadek” zmarł na atak serca 24 grudnia 1946 r., ale z relacji innych więźniów Łubianki wynika, że w Wigilię Świąt Bożego Narodzenia dokonano na generale egzekucji.

Polacy, którzy w już w latach 20-tych XX wieku zetknęli się z reżimem komunistycznym, doskonale zdawali sobie sprawę z zagrożenia, jakie niesie ze sobą ta totalitarna ideologia. Dlatego, kiedy cały świat w maju 1945 r. świętował koniec wojny, w Polsce organizacje konspiracyjne przygotowywały się do dalszej walki o wolną Polskę. Tysiące żołnierzy konspiracji nie ujawniło się władzy komunistycznej, by dalej prowadzić działania zbrojne przeciwko sowieckiemu okupantowi. Byli żołnierze Armii Krajowej, Narodowych Sił Zbrojnych i innych organizacji podziemnych nie mieli innego wyjścia niż dalsza walka. Doskonale zdawali sobie sprawę, że po ujawnieniu się, za swoją działalność konspiracyjną trafią do katowni MBP, gdzie będą torturowani, a po okrutnym śledztwie skazani na śmierć za swój patriotyzm.

Setki tysięcy żołnierzy podjęło walkę z komunistycznym terrorem, by odzyskać utraconą w 1939 r. niepodległość. Przez kilka lat po zakończeniu II wojny światowej Zrzeszenie WiN, Organizacja NIE, Narodowe Siły Zbrojne, Konspiracyjne Wojsko Polskie, Narodowe Zjednoczenie Wojskowe, Armia Polska w Kraju i inne organizacje podziemia prowadziły czynną działalność bojową w zwalczaniu przedstawicieli Urzędów Bezpieczeństwa Publicznego, oddziałów Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (KBW) i komunistycznych kolaborantów. Jednak mijający czas działał na niekorzyść Wyklętych. Emigracja londyńska przestała dosyłać fundusze potrzebne na działalność konspiracyjną. Dodatkowo społeczeństwo, które początkowo było przychylne „leśnym” na skutek komunistycznej propagandy, zmęczenia wojną i strachu przed represjami przestało ich wspierać. Mimo tych przeszkód starali się niezłomnie walczyć dalej i gotowi byli na najwyższe poświęcenie dla swojej ojczyzny.

Sukcesywne działania bezpieki i brak pomocy z zewnątrz doprowadziły do rozbicia najważniejszych organizacji niepodległościowych. Żołnierzy konspiracji torturowano i zmuszano do wzięcia odpowiedzialności za czyny, których nie popełnili. Symbolicznym dniem dla Wyklętych stał się dzień 1 marca 1951 r., kiedy to na siedmiu członkach IV Zarządu WiN wykonano wyrok śmierci. Zamordowana wówczas ppłk. Łukasza Cieplińskiego ps. „Pług”, mjr. Adama Lazarowicza ps. „Klamra”, mjr. Mieczysława Kawalca ps. „Żbik”, kpt. Józefa Rzepkę ps. „Krzysztof”, por. Franciszka Błażeja ps. „Tadeusz”, kpt. Józefa Batorego ps. „Argus” i por. Karola Chmiela ps. „Grom”.

Dwa lata później, w dniu 24 lutego 1953 r. zamordowany został gen. August Emil Fieldorf ps. „Nil”, bohater konspiracji i dowódca Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej. To z jego rozkazu został wykonany wyrok na Franzu Kutscherze, dowódcy SS i policji w dystrykcie warszawskim.

Wraz ze śmiercią Stalina w 1953 r. zelżał komunistyczny terror. Większość organizacji konspiracyjnych została rozpracowana przez organy bezpieczeństwa. Poszczególni żołnierze samodzielnie próbowali ukrywać się przed władzą ludową. Ostatnim ukrywającym się przez lata żołnierzem podziemia niepodległościowego był sierż. Józef Franczak. „Lalek” na przełomie lat 50 i 60 był jednym z najbardziej poszukiwanych ludzi w Polsce. Został zastrzelony dnia 21 października 1963 r. w czasie obławy ZOMO i Służby Bezpieczeństwa.

Należy dodać, że antykomunistyczna działalność podziemia nie była jedynie specyfiką polską. Na terenie Łotwy, Estonii i Litwy działały oddziały partzanckie tzw. Leśnych Braci. W sposób zorganizowany działali do połowy lat 50, podobnie jak odziały w Polsce. Ostatnim z ukrywających się Leśnych Braci był Estończyk August Sabbe, który zginął w obławie agentów KGB w dniu 21 września 1978 r. nad rzeką Võhandu.

Pamięć o Wyklętych i zapewnienie należnej im czci i hołdu, wymaga, by Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 64-tą rocznicę dokonania mordu na siedmiu członkach IV Zarządu WiN, uczcił ich najwyższe poświęcenie dla działania na rzecz niepodległości Polski stosowną uchwałą.







Tags: polskiej z, rzeczypospolitej polskiej, uchwała, polskiej, sejmu, rzeczpospolitej, ……………