Potwierdzeniem założenia Steinera, jest stała C, która została obliczona dla różnych odległości od osi przechodzącej przez środek masy ciała. Stała ta (dla każdego d i odpowiadającego mu T) posłużyła mam między innymi do wyliczenia momentu bezwładności ciała względem osi przechodzącej przez środek masy. W naszych pomiarach teoria ta potwierdziła się ( z niewielkimi odstępstwami zniwelowanymi rachunkiem błędów), co umożliwiło otrzymanie bardzo dokładnej wartości momentu bezwładności tarczy metalowej, względem osi przechodzącej przez środek ciężkości.
Dla kolejnych pomiarów stałej C na dokładność pomiarów miały wpływ takie czynniki jak:
Pomiar odległości d środka obrotu od środka masy krążka metalowego (niedokładność związana z ustawieniem suwmiarki i odczytem jej podziałki). Pomiary te były pomiarami pojedynczymi z przyjętym błędem narzędzia pomiarowego
Pomiar okresu drgań, na który miał wpływ moment zatrzymania licznika elektronicznego, a także precyzja odczytu jego wskazań. Pomiar okresu dla zwiększenia dokładności był wykonany dla stu okresów, a oprócz tego wykonany został kilka razy. Taka ilość wyników pomiaru pozwoliła oszacować średni okres wraz z błędem.
Na stałą C wpływało także tarcie na styku wahadła i belki, na której było ono zawieszone (przekrój belki był trójkątny, lecz jego wierzchołek był nieco zaokrąglony). Staraliśmy się unikać poślizgów tarczy i pierścienia oraz odbić od pryzmy, wychylając wahadło o tak mały kąt , przy którym równanie ruchu ( sin ) zachowuje liniowość.
Błędy wyników złożonych obliczyłem metodą różniczki zupełnej lub pochodnej logarytmicznej, na które istotny wpływ miały zaokrąglenia wartości oraz stałej g.
W drugiej części ćwiczenia zajęliśmy się sprawdzaniem prawa Steinera. Wyznaczenie momentu bezwładności pierścienia wzg. osi oddalonej o odległość d od środka ciężkości dało ( zgodnie ze sprawdzanym prawem) możliwość wyznaczenia I0.
Dla pierścienia metalowego na pomiar I0 wpływały te same czynniki, które wpływały na dokładność pomiaru momentu bezwładności metalowej tarczy.
Dla metalowego pierścienia:
Korzystając z twierdzenia Steinera otrzymałem I0=0, 68∙10-3 kg m2.
Po obliczeniu Io ze wzoru tablicowego otrzymałem I0=0, 7∙10-3 kg m2.
Po porównaniu obu wyników otrzymałem różnice, która wynosi 0,02∙10-3 kg m2.
Okazuje się, ze dokładniejszy było wyliczenie Io ze wzoru tablicowego. Wynik ten jednak zawiera się w przedziale błędu wyniku otrzymanego z twierdzenia Steinera, czym udowodniliśmy słuszność jego praw.
Tags: która została, różnice, która, steinera, która, potwierdzeniem, założenia, obliczona, stała, została