Żyjąc doświadczasz stresu. Jest on potrzebą i następstwem istnienia potrzeby przetrwania jednostki i gatunku co przybiera dwie formy zachowania się: walkę i przystosowanie. Stanowi nieodłączny aspekt życia.
STRES TO:
określona relacja między osobą a otoczeniem, oceniana jako obciążająca lub przekraczająca jej zasoby i zagrażająca jej dobrostanowi (R. Lazarus, S. Folkman).
POZIOMY STRESU wg R. Lazarusa:
społeczny – odnoszący się do relacji jednostki z innymi ludźmi,
psychologiczny – obejmujący jednostkową ocenę sytuacji, reakcje emocjonalne i organizację zachowania,
fizjologiczny (biologiczny) – odnoszący się do zmian w organizmie.
FAZY STRESU
faza alarmowa:
faza szoku
faza przeciwdziałania szokowi
organizm wykazuje zmiany charakterystyczne dla początkowego momentu działania stresora. Odporność w tym czasie jest zmniejszona i jeśli stresor jest wystarczająco silny, a nie zadziałają mechanizmy mobilizujące organizm do działania wówczas może nastąpić śmierć;
faza adaptacji – następuje opór organizmu, jeśli ciągłe wystawianie się na działanie stresora daje się pogodzić z przystosowaniem. Organizm sięga po rezerwy hormonalne i odporność wzrasta powyżej poziomu normalnego;
faza
wyczerpania
– w następstwie długotrwałego oddziaływania
tego samego stresora, do którego organizm się
przystosował, rezerwy energetyczne, którymi dysponuje
organizm w końcu się wyczerpują.
Jeśli
działanie stresora nie zostanie zahamowane i jednostka nie
otrzyma pomocy następuje wyczerpanie organizmu, a w skrajnych
przypadkach śmierć.
PAMIĘTAJ STRES NIE ZAWSZE JET ZJAWISKIEM NEGATYWNYM!!!
OBCIĄZENIA PSYCHICZNE W SŁUŻBIE WIĘZIENNEJ:
obciążenia psychiczne związane z charakterem paramilitarnym organizacji
obciążenia
psychiczne wynikające
z faktu pracy w bezpośredniej
styczności osobistej z osadzonymi
obciążenia
psychiczne związane
z organizacją pracy w SW
obciążenia
psychiczne związane
ze sposobem wykonywania pracy
obciążenia
psychiczne związane ze złym stanem relacji
interpersonalnych
w społecznym środowisku pracy
INDYWIDUALNE STRATEGIE
RADZENIA SOBIE ZE STRESEM:
optymalne zarządzanie czasem,
dbanie o higienę psychiczną,
pozytywne myślenie,
konstruktywne wykorzystywanie czasu wolnego,
odpoczynek,
dbanie o relacje interpersonalne,
współpraca
i współdziałanie
w sytuacjach trudnych,
dbanie o zdrowy styl życia,
dbanie o prawidłowe nawyki żywieniowe,
kontrola nad wykonywaną pracą,
dbanie
o poczucie satysfakcji
z wykonywanej pracy
rozwijanie własnych zainteresowań,
podejmowanie działań profilaktycznych.
KILKA PORAD W SKUTECZNYM
ZWALCZANIU STRESU:
Zapobiegaj stresowi zanim się pojawi. Bądź aktywny i przeciwdziałaj niebezpieczeństwu, posługując się różnorodnymi metodami i technikami działania, aby szybko radzić sobie z pojawiającymi się trudnościami.
Uważaj na to, co mówisz do samego siebie. Twój umysł – to, co do siebie mówisz – wpływa na jakość i długość twojego życia.
Poznaj
samego siebie. Naucz
się rozpoznawać typowe dla siebie fizyczne i psychiczne
syndromy stresu. Traktuj je jako znaki ostrzegawcze, sygnały,
ze powinieneś zmienić swoją postawę
i
podjąć odpowiednie działania.
Nie rób tak. Bądź wobec siebie brutalnie uczciwy. Jeśli wykorzystujesz stres, by zwrócić na siebie uwagę lub staje się on wymówką … zdaj sobie sprawę z tego i nie rób tak.
Bądź cierpliwy. Możliwe, że skutki doświadczanego przez ciebie stresu nawarstwiały się. Zaakceptuj fakt, że zmiana stylu życia i znalezienie, tego czego szukasz, może trochę potrwać.
Polegaj
na innych. Zacieśnij
związki
z ludźmi, ponieważ ich wsparcie to
istotna pomoc w osiąganiu wyznaczonych celów, w
odnalezieniu
w życiu treści, w zachowaniu zdrowia i
w odzyskaniu harmonii. Pozwól sobie pomagać. Zwracaj się
do innych o pomoc.
Zapisuj pomysły i sporządź plan działania. Nie wiadomo, które działania przyniosą najlepsze rezultaty w pracy nad nadaniem życiu sensu, nad zachowaniem zdrowia i odnalezieniem harmonii. Łatwiej ci będzie odnieść sukces, jeśli będziesz miał wiele możliwości wyboru.
Bądź
uczciwy i realistyczny. Nikt
nie jest doskonały. Nie zawsze robimy to co sobie
postanowiliśmy. Zamiast się oskarżać, podtrzymaj
się na duchu. Uświadom sobie jaki naprawdę jesteś
i co robisz, aby żyć tak jak chcesz.
Radzenie sobie ze stresem to niekończący się proces. Stres zawsze będzie obecny w twoim życiu. Umiejętność radzenia sobie z nim oznacza, że odczuwasz w życiu sens, harmonię i że jesteś zdrowy.
Ciesz się z życia. Powiedz sobie, że warto podjąć wysiłek, aby się zmieniać, rozwijać. Rozluźnij się i ciesz się życiem … dzisiaj i każdego kolejnego dnia.
JAK SOBIE POMÓC?
zapoznawaj się z czynnikami psychospołecznymi zawartymi w ryzyku zawodowym,
korzystaj z konsultacji psychologicznych w trakcie badań profilaktycznych,
korzystaj z interwencji kryzysowej po zdarzeniach stanowiących źródło silnego stresu,
uczestnicz w warsztatach z profilaktyki stresu,
uczestnicz w treningach umiejętności psychospołecznych,
korzystaj ze szkoleń ogólnozakładowych,
wyjeżdżaj na obozy kondycyjne,
korzystaj z technik relaksacyjnych.
*ulotkę wykonano w ramach realizacji zadań statutowych służby medycyny pracy związanych z organizowaniem i prowadzeniem promocji zdrowia.
STRES
i co dalej?
Opracowanie: Wioletta Żmiejko, Mirosław Udoj
Zakład Opieki Zdrowotnej Medycyny Pracy Pracy Służby Więziennej
w Białymstoku
ul. Hetmańska 89 tel.85 662 85 68
lub 85 662 85 69
Białystok 2015 rok
Tags: doświadczasz stresu., stresu, istnienia, potrzebą, następstwem, żyjąc, doświadczasz