METODY WYCENY PRZEDSIĘBIORSTWA WARTOŚĆ PRZEDSIĘBIORSTWA – CENA PRZEDSIĘBIORSTWA ZA

METODY BADAŃ DYNAMICZNYCH HTTPKGLIZARDREPUBLIKAPLSOCJOHTM SPIS TREŚCI RAMOWY
1 KULTIVAČNÍ DIAGNOSTICKÉ METODY KULTIVAČNÍ METODY PATŘÍ K MODERNĚJŠÍM
14) PORADENSKÉ PŘÍSTUPY (KOMUNIKACE DIAGNOSTIKA METODY PRÁCE INDIVIDUÁLNÍ A

2 DIAGNOSTICKÉ METODY A TECHNIKY PEDAGOGICKÁ DIAGNOSTIKA POUŽÍVÁ NEJEN
21 UWAGI METODYCZNE Z UWAGI NA FAKT ŻE DLA
24 ANALOGOVÉ A ČÍSLICOVÉ METODY MĚŘENÍ KMITOČTU A

Zadanie 1

Metody wyceny przedsiębiorstwa

Wartość przedsiębiorstwa – cena przedsiębiorstwa, za którą mogłoby ono zostać wystawione do skutecznej sprzedaży, inaczej suma pieniędzy mająca odzwierciedlić cenność przedsiębiorstwa w danych warunkach, obliczona za pomocą jednej z trzech/czterech rodzajów metod, takich jak:

metody majątkowe,
metody porównawcze,
metody dochodowe,
metody mieszane.

Wszystkie metody wyceny przedsiębiorstw służą wyznaczeniu w określonych warunkach gospodarowania i określonym momencie czasu, szacunkowej, zatem oczekiwanej i prawdopodobnej wartości przedsiębiorstwa.

Wycena przedsiębiorstw spełnia szereg funkcji, takich jak: doradcza, argumentacyjna, zarządcza, formalno-prawna, komunikacyjna, mediacyjna.

Metody majątkowe

Wszystkie metody majątkowe opierają się na ustaleniu wartości księgowej netto aktywów, zatem na ustaleniu wartości kapitału własnego. Metody majątkowe są najstarszymi metodami wyceny przedsiębiorstw.

Zalety metody majątkowej:

pozwala oszacować minimalną wartość przedsiębiorstwa, które jest warte tyle, ile jego majątek netto – kapitał własny,
metoda jest prosta i nie wymaga trudnych do uzyskania informacjach (bilans),
przydatna dla jednostek, które mają duży majątek a generują małe zyski,
ryzyko błędu lub oszustwa jest stosunkowo niewielkie, gdyż wycena opiera się na zasadach rachunkowości stosowanych przez przedsiębiorstwo.

Wady metody majątkowej:

nie uwzględnia wewnętrznej wartości przedsiębiorstwa (kadra menedżerska, perspektywa rozwoju),
nie zawiera odniesień do wyników finansowych generowanych przez jednostkę,
nie uwzględnia reputacji jednostki i jej pozycji na rynku,
raczej nie możliwa do zastosowania dla inwestorów giełdowych.

Metoda wartości księgowej netto (BV)

Metoda opiera się na ustaleniu wartości kapitałów własnych na podstawie bilansu przedsiębiorstwa – ustalona wartość majątku ogółem pomniejsza się o sumę kapitałów obcych, zobowiązań i rezerw na zobowiązania.

Metoda wartości księgowej netto (BV) = A – K_o

A – aktywa ogółem,

K_o – kapitał obcy.

Metoda skorygowanej wartości księgowej netto (ABV)

Metoda będąca modyfikacją metody wartości księgowej netto, nakazująca uwzględnić w wycenie wartość rynkową poszczególnych elementów aktywów i pasywów, jak również wartość pieniądza w czasie.

Metoda skorygowanej wartości księgowej netto (ABV) = (A + K_A) – (K_o+ K_KO)

A – aktywa ogółem,

K_A – korekty aktywów,

K_o – kapitał obcy,

K_KO – korekty kapitału obcego.

Metoda wartości odtworzeniowej (RV)

Metoda będąca modyfikacją metody wartości księgowej netto, nakazująca uwzględnić w wycenie wartość rynkową identycznych lub podobnych aktywów, z uwzględnieniem ich stopnia zużycia, mocy produkcyjnej oraz momentu zapłaty (wartość pieniądza w czasie).

Opiera się na szacowaniu sumy nakładów finansowych niezbędnych do odtworzenia poszczególnych elementów wchodzących w skład majątku przedsiębiorstwa. Metoda przydatna przy podejmowaniu decyzji o wyborze kupna lub zbudowania od podstaw przedsiębiorstwa. Wadą metody jest trudność z oszacowaniem reputacji firmy, pozycji na rynku i czasu jej osiągnięcia.

Metoda wartości odtworzeniowej (RV) = A_odtw – K_o

Metoda wartości odtworzeniowej (RV) = A_nowe × (1 – Z_m)– K_o

A_odtw – wartość odtworzeniowa aktywów,

K_o – kapitał obcy,

A_nowe – wartość nowych aktywów,

Z_m – współczynnik zużycia aktywów,

Metoda wartości likwidacyjnej (LV)

Metoda będąca modyfikacją metody wartości księgowej netto, nakazująca uwzględnić w wycenie brak kontynuacji działalności, zatem oszacować przychody ze sprzedaży składników przedsiębiorstwa przy jednoczesnym uwzględnieniu zapłaty wszystkich zobowiązań.

Metoda wartości likwidacyjnej (LV) =

+ wpływy ze sprzedaży majątku

– koszty związane z likwidacją

– pozostałe koszty i zobowiązania

Metoda wartości likwidacyjnej wg. Formuły Wilcoxa-Gablera (LV) =

+ środki pieniężne

+ płynne papiery wartościowe

+ 70% × (wartość księgowa zapasów + należności, zaliczki)

+ 50% × (wartość księgowa pozostałych aktywów)

– zobowiązania krótkoterminowe

– zobowiązania długoterminowe

Metoda porównawcza (mnożnikowa)

Metody te opierają się na oszacowaniu wartości przedsiębiorstwa poprzez porównywanie wielkości ekonomiczno-finansowych charakterystycznych dla jednostki (tzw. baza wyceny) z mnożnikami porównawczymi opisującymi potencjał majątkowy i dochodowy podmiotów z danego sektora.

Zalety metody mnożnikowej:

metoda jest prosta, szybka i opiera się na ogólnie dostępnych danych (sprawozdania finansowe),
bazuje na wszystkich elementach sprawozdania finansowego jednostki,
uwzględnia aktualną sytuację rynkową i pozycje jednostki na tle konkurentów,

Wady metody mnożnikowej:

wskaźniki branżowe innych jednostek uznane za punkt odniesienia mogą być przewartościowane lub niedowartościowane,
dobór odpowiednich jednostek do porównania może być kłopotliwy,
nie uwzględnia sposobu finansowania jednostki i przyszłych potrzeb inwestycyjnych,

Metoda porównawcza (mnożnikowa) = wartość mnożnika × baza wyceny

Wskaźnik P/E – baza wyceny – zysk netto

Wskaźnik P/S – baza wyceny – przychody ze sprzedaży

Wskaźnik EV/EBITDA – baza wyceny – zysk operacyjny + amortyzacja

Wskaźnik P/BV – baza wyceny – księgowa wartość aktywów netto, czyli kapitał własny

Wskaźnik P/E	=	cena rynkowa jednej akcji
		zysk netto na jedną akcję

Wskaźnik P/S	=	cena rynkowa jednej akcji
		przychód ze sprzedaży na jedną akcję

Wskaźnik EV/EBITDA	=	Kapitalizacja rynkowa + dług odsetkowy – środki pieniężne
		EBIT + amortyzacja

Wskaźnik P/BV	=	cena rynkowa jednej akcji
		Wartość księgowa na jedną akcję

Metody dochodowe

Metody dochodowe nakazują uznać przedsiębiorstwo za inwestycję generującą korzyści finansowe dla właściciela lub wszystkich stron finansujących, których wartość będzie świadczyła o wartości przedsiębiorstwa. Metod dochodowych nie można stosować w przypadku przedsiębiorstw o złej reputacji rynkowej, nierentownych, nieprzynoszących odpowiednich wyników finansowych. Obecnie metody dochodowe są uznawane za najlepsze metody wyceny przedsiębiorstw.

Zalety metody DCF:

oszacowują wartość jednostki bazując na jej potencjale, możliwości rozwoju i generowania nadwyżek w prognozowanych latach,
ilość branych pod uwagę zmiennych pozwala na dokładne oszacowanie wartości jednostki,
pozwala uwzględnić sposób finansowania jednostki,
pozwala uwzględnić w wycenie aktywa nieoperacyjne,

Wady metody DCF:

metoda złożona i trudna do wyliczenia,
wymaga prognozowania wielu różnorodnych zmiennych, na których zostanie oparta wycena,
uwzględniane w wycenie prognozy obarczone są dużym ryzykiem,
wymaga oszacowania kosztu kapitału, co powoduje dodatkowe trudności,
ograniczenia związane z okresem szczegółowej prognozy powodują możliwość przeszacowania wartości rezydualnej,

Model zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF)

Opiera się na wycenie bieżącej wartości skumulowanych, przyszłych nadwyżek pieniężnych generowanych przez przedsiębiorstwo w okresie szczegółowej prognozy i po niej. Metoda ta po zmodyfikowaniu CF może służyć do wyceny:

wartości przedsiębiorstwa – dla wszystkich źródeł kapitału, przy uwzględnieniu stopy dyskontowej równej WACC,
wartości dla właścicieli – tylko dla kapitału własnego, przy uwzględnieniu stopy dyskontowej równej kosztowi kapitału własnego,

Model zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF)

CF – nadwyżka pieniężna,

t – okres objęty szczegółową prognozą,

n – liczba okresów szczegółowej prognozy,

d – stopa dyskontowa,

ReV – wartość rezydualna po okresie szczegółowej prognozy,

Model zdyskontowanych przepływów pieniężnych dla przedsiębiorstwa (FCFF)

FCFF – wolne przepływy pieniężne dla przedsiębiorstwa,

WACC – średni ważony koszt kapitału,

t – okres objęty szczegółową prognozą,

n – liczba okresów szczegółowej prognozy,

ReV – wartość rezydualna po okresie szczegółowej prognozy,

Wolne przepływy pieniężne dla przedsiębiorstwa (FCFF) = EBIT (1-T) + Am – ΔKON – I

FCFF – wolne przepływy pieniężne dla przedsiębiorstwa,

EBIT – zysk operacyjny,

T – efektywna stopa podatkowa,

Am – amortyzacja,

KON – kapitał obrotowy netto,

I – inwestycje/dezinwestycje.

Model wolnych przepływów pieniężnych dla właścicieli (FCFE)

FCFE – wolne przepływy pieniężne dla właścicieli,

k_E – koszt kapitału własnego,

t – okres objęty szczegółową prognozą,

n – liczba okresów szczegółowej prognozy,

ReV – wartość rezydualna po okresie szczegółowej prognozy,

Model wolnych przepływów pieniężnych dla właścicieli

(FCFE) = wartość przedsiębiorstwa – dług odsetkowy na moment wyceny + środki pieniężne na moment wyceny

Wolne przepływy pieniężne dla właścicieli (FCFE) = Zn + Am – ΔKON – I + D

FCFE – wolne przepływy pieniężne dla właścicieli,

Zn – zysk netto,

Am – amortyzacja,

KON – kapitał obrotowy netto,

I – inwestycje/dezinwestycje,

D – zaciągnięcie/spłata zadłużenia kredytowego.

Wartość rezydualna – odzwierciedla wartość przedsiębiorstwa na koniec okresu objętego szczegółową prognozą, może być oszacowana przy założeniu:

zdolności jednostki do generowania strumienia dochodów o stabilnej wielkości po okresie szczegółowej prognozy,
zdolności jednostki do generowania strumienia dochodów o corocznym, stałym wzroście wielkości po okresie szczegółowej prognozy,
likwidacji jednostki po okresie szczegółowej prognozy.

Wartość rezydualna

CF_n+1 – nadwyżka finansowa z okresu po zakończeniu projekcji szczegółowej,

n – liczba okresów szczegółowej prognozy,

d – stopa dyskontowa,

q – stopa stałego wzrostu nadwyżki po okresie projekcji szczegółowej,

LV – wartość likwidacyjna na koniec okresu projekcji szczegółowej,

Model stałego wzrostu dywidendy (model Gordona)

Model zakłada, iż wartość spółki można oszacować na podstawie oczekiwanych, przyszłych wypłat z zysku netto – dywidend, które powinny rosnąć z okresu na okres.

Model stałego wzrostu dywidendy (model Gordona)

Metody mieszane

Opierają się na odpowiednim zrównoważeniu wartości przedsiębiorstwa oszacowanego za pomocą metod majątkowych i dochodowych. Różnice pomiędzy wartością oszacowaną metodą dochodową a majątkową określa się mianem reputacji i uznaje za ważny element wartości przedsiębiorstwa.

Metody mieszane wzór podstawowy

Nazwa metody	Wartość X
metoda niemiecka
metoda szwajcarska
metoda Stuttgarcka
metoda Anglosaska (UEC)

W_M – wartość spółki oszacowana metodą majątkową,

W_D – wartość spółki oszacowana metodą dochodową,

d – oczekiwana stopa zwrotu (koszt kapitału),

n – ilość lat generowania zysków za pomocą reputacji (od 3 do 8 lat),

24 UWAGI METODYCZNE Z UWAGI NA FAKT ŻE DLA
28 METODY OPRACOWANIA I ANALIZY WYNIKÓW POMIARÓW CZ1
3 DIDAKTICKÉ METODY TAK JAKO SE LIŠÍ RŮZNÉ DIDAKTICKÉ

Tags: przedsiębiorstwa wartość, wartości przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwa, metody, wyceny, wartość